A pandemia multiplicou as violencias que sofren as mulleres en todo o mundo. Antes da chegada do virus, unha de cada tres mulleres sufría violencia física ou sexual.
Desde 2020, as chamadas a liñas de atención en casos de violencia nos fogares multiplicáronse en todo o mundo. As mulleres en situación de pobreza, as mulleres e nenas migrantes, as que están en situación legal irregular ou son racializadas sofren de maneira directa e multiplicada múltiples violencias; moitas destas mulleres nin sequera atrévense a denunciar por medo a non ser cridas ou mesmo a ser detidas.
Nalgúns países, os recursos que se destinaban a brindar apoio a mulleres vítimas de violencia desviáronse a paliar os efectos da pandemia. En moitos lugares, a persecución a mulleres activistas e defensoras de dereitos humanos está a converterse en norma.
Este 25 de novembro de 2021, sumámonos ás esixencias da Coordinadora de Organizacións para el Desarrollo – España da cal somos socias para esixir o fin das violencias contra as mulleres e contra as nenas e adolescentes.
Enmarcadas na campaña das Nacións Unidas “Únete para poñer fin á violencia contra as mulleres”, ampliamos o noso enfoque a unha perspectiva feminista que integra todo tipo de agresións. Máis aló das violencias máis visibles e extremas, como a violencia sexual ou os feminicidios, existen outras moitas que normalmente pasan desapercibidas.
Esta realidade prodúcese pola normalización que o sistema no que vivimos fai destas violencias: un sistema patriarcal, machista e racista. É urxente erradicar os piares que sustentan esa engrenaxe, os elementos estruturais que xustifican as agresións, discriminacións, desigualdades e obstáculos que sofren as mulleres, as nenas e outros colectivos invisibilizados ou considerados fóra da norma xeral. Unha tarefa na que os gobernos teñen unha responsabilidade ineludible.
A responsabilidade dos gobernos
Como organizacións de cooperación e de solidariedade internacional, demandamos que o enfoque feminista empape o conxunto das políticas públicas. Unha cuestión que debe garantirse desde o enfoque de coherencia entre unhas políticas e outras; é dicir, toda a acción do Goberno –económica, educativa, migratoria, ambiental, de saúde, dependencia, etc. – debe incluír esa ampla mirada feminista.
Cumprir con esta tarefa supón, en realidade, cumprir os compromisos asumidos. O pasado mes de xuño, o Foro xeración igualdade aprobou un Plan de aceleración mundial pola igualdade de xénero. 250 xefes e xefas de Estado e de goberno (entre eles, o Estado español), activistas, organizacións internacionais, fundacións e empresas comprometéronse a realizar accións concretas a favor da igualdade de xénero.
Os seus compromisos agrúpanse en seis eixos chamados “Coalicións de acción”. Cada unha delas céntrase nun tema prioritario para garantir os dereitos das mulleres e a igualdade de xénero en todo o mundo; en todas eles, lóitase contra as violencias estruturais sufridas polas mulleres. O Estado español asumiu o liderado da número dous, dedicada á xustiza e os dereitos económicos. Ademais do seu liderado nesta liña, lembramos ao Goberno o cumprimento dos 26 compromisos que adquiriu no marco deste Foro.
Múltiples violencias, enormes consecuencias
A violencia estrutural que sofren mulleres e nenas maniféstase na desigualdade de oportunidades, a discriminación sexual, capacitista, étnica e racial en todos os ámbitos da vida. Isto inclúe as condicións laborais: informalidade, precarización, desemprego masivo, diferenza salarial.
Inclúe tamén a violencia cultural que se exerce desde as relixións, a arte ou a linguaxe; a violencia psicolóxica, as ameazas. O impacto do cambio climático é máis agudo na vida das mulleres (ligadas á terra e aos coidados colectivos). Tamén se produce unha exclusión nos espazos de toma de decisións, nas políticas públicas, na escasa participación llas mulleres nos procesos de negociación e construción de paz.
Invisibilízanse as contribucións femininas aos coidados e ao sostemento da vida; as xornadas eternas de traballo e a falta de tempo propio. Sen esquecer a violencia sexual, a ciberviolencia, trátaa de persoas ou os embarazos e matrimonios temperáns e forzosos.
En todo o planeta, millóns de mulleres, de persoas, claman por un mundo no que prime a igualdade de xénero. A Coordinadora de Organizacións para o Desenvolvemento súmase a todas elas e esixe que se tomen de maneira inmediata as medidas necesarias para conseguilo. Sementar igualdade hoxe supón cultivar unha xeración libre de violencias mañá. Chamamos ás mobilizacións que no territorio español e en todo o planeta claman por un mundo libre de violencias machistas. As mulleres e as nenas non poden esperar máis; o momento é agora.
Fonte: Coordinadora Galega de ONGD
