No Día Internacional da Eliminación da Violencia contra as Mulleres, reivindicamos as loitas e avances logrados polos movementos feministas de todo o mundo. Grazas a eles, hoxe contamos con instrumentos internacionais que garanten os dereitos das mulleres para vivir libres de violencia. Uns instrumentos que son fundamentais para facer fronte aos movementos anti dereitos que ameazan con limitar os dereitos das mulleres e as nenas.
Unha época de aniversarios que marcan o camiño
Varios acordos internacionais pola defensa e garantía dos dereitos das mulleres celebran o seu aniversario. Este ano o Plan de Acción do Cairo cumpriu 25 anos. O próximo ano, a Plataforma de Acción de Beijing, alcanza tamén 25 anos. Esta plataforma supuxo un enorme avance en canto á promoción de dereitos das mulleres; con todo, un cuarto de século despois as súas metas están a cuestionarse.
Hoxe, máis que nunca, reivindicamos estes instrumentos internacionais: Beijing, o Cairo, a Convención sobre a Eliminación de toda forma de Discriminación contra a Muller ( CEDAW). Son acordos que, articulados cos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable ( ODS), son fundamentais para garantir sociedades pacíficas, xustas, inclusivas e igualitarias, onde as mulleres vivan libres e en paz.
Violencia de xénero no Estado español
Segundo datos de Feminicidio.net, 93 mulleres foron asasinadas dende principios de ano. Segundo as cifras oficiais, 51, porque só recollen os asasinatos de mulleres a mans da súa parella ou ex parella. A pesar da magnitude das cifras, existen movementos anti-dereitos que defenden que a violencia non ten xénero. Durante os últimos anos, os movementos feministas denunciaron con forza o impacto da xustiza patriarcal que promove a impunidade e a infravaloración das violencias machistas. O Estado, que ten obrigación de protexernos, xera deste xeito unha situación de indefensión para as mulleres e as nenas.
Temos unha inxente tarefa pendente: educar en igualdade e contra as violencias de xénero a toda a sociedade, incluíndo autoridades, institucións e poderes públicos. Mentres non se revise e actualícese a concepción sobre violencia de xénero que existe no seo das institucións, seguiremos vivindo nunha sociedade estruturalmente violenta contra as mulleres.
Instrumentos contra a violencia de xénero: estancados
O Pacto de Estado contra a Violencia de Xénero (2017-2021) segue conxelado desde que se aprobou hai dous anos. Varias das súas propostas non foron desenvoltas, por exemplo, a revisión das visitas con pais denunciados ou condenados por violencia de xénero. Isto a pesar de que foi unha medida amplamente demandada tanto polos movementos feministas como por institucións públicas. Outra das medidas que non se tomaron son: dotar adecuadamente aos equipos psicosociais que actúan nos xulgados ou a que establece que os grupos policiais especializados presten atención as 24 horas do día.
O Estado español suspende no cumprimento do Convenio de Istambul. Primeiro, porque non avanzou en ampliar o concepto de violencia de xénero máis aló do ámbito da parella ou ex parella. E segundo, porque non puxo en marcha unha educación en igualdade en escolas e centros de educación secundaria.
Risco de retroceso na conquista de dereitos e liberdades
Vivimos un contexto marcado polo auxe dos fundamentalismos, posicións políticas reaccionarias, misóxinas, machistas e violentas. Néganse os dereitos e as liberdades da poboación migrante, das mulleres. Atácase a diversidade e a riqueza das nosas sociedades. Hai un claro risco de retrocesos na conquista de dereitos e liberdades; mentres tanto, avanzan os recortes de políticas públicas de protección social, educación, sanidade ou vivenda.
As manifestacións destes movementos anti-dereitos son un exemplo de violencia. Os medios de comunicación maioritarios reproducen estas mensaxes. E o eco destes discursos verase ampliado coa presenza dunha cincuentena de deputadxs de extrema dereita no Congreso.
Expresamos o noso firme rexeitamento a este tipo de posicións. Chamamos aos medios de comunicación a que exerzan o xornalismo desde a responsabilidade e desde a súa condición de servizo público; é urxente que se fomente un xornalismo de paz no que prime a defensa dos dereitos humanos e as liberdades.
Alertamos: os dereitos das mulleres e as nenas –a metade da poboación mundial- non poden cuestionarse. A súa liberdade para decidir sobre o seu futuro, as súas opcións vitais, profesionais e académicas, e ante todo sobre o seu propio corpo non pode admitir nin o máis mínimo cuestionamiento. No caso do Estado español estes dereitos deben ser garantidos de acordo ao marco xurídico vixente.
Debe garantirse o dereito a unha vida libre de violencias.
Por todo iso, chamamos a participar nas mobilizacións e actos convocados o día 25 de novembro, Día internacional pola eliminación da violencia contra as mulleres.
Hoxe, con máis forza que nunca: #NinUnhaMáis
